Abstract
In Atlantisch Perspectief nr. 3 van dit jaar stelde Joris Voorhoeve de taakafbakening tussen krijgsmacht en politie aan de orde. Een thema dat meer aandacht verdient, gezien bijvoorbeeld de recente opwaardering van de Koninklijke marechaussee tot zelfstandig krijgsmachtdeel, met nieuwe bevoegdheden, zoals het Mobiel Toezicht op Vreemdelingen (MTV). De Koninklijke marechaussee krijgt daarmee een grotere binnenlandse aanwezigheid, wat onvermijdelijk tot zowel samenwerking als concurrentie met politiecorpsen zal leiden. Internationaal neemt ondertussen ook het pakket politietaken voor het leger toe. Het meest sprekende voorbeeld is de International Police Task Force van de Verenigde Naties in Bosnië en Herzegovina. In dit artikel wordt betoogd dat deze ontwikkelingen symptomen zijn van structurele veranderingen in het Europese deel van het internationale systeem, en wellicht zelfs van het gehele internationale systeem.
Deze veranderingen hebben ertoe geleid dat de West-Europese veiligheid primair een politietaak is geworden. Dat kan best een militaire aangelegenheid zijn, maar inhoudelijk draait Europa’s directe veiligheidszorg om kwesties die traditioneel tot het terrein van de interne veiligheid gerekend worden. De traditionele militaire agenda verdwijnt daarmee niet van het toneel, maar wel naar de achtergrond.
Original language | Undefined |
---|---|
Pages (from-to) | 4-10 |
Number of pages | 7 |
Journal | Atlantisch perspektief |
Volume | 22 |
Issue number | 6 |
Publication status | Published - 1998 |
Keywords
- METIS-102845
- IR-77062