Gewrichtsklachten na tekebeet; Lyme-artritis in Nederland

Frank H.J. van den Hoogen, Agnes M.Th. Boerbooms, J.J. Rasker, Levinus B.A. van de Putte

Research output: Contribution to journalArticleAcademicpeer-review

8 Downloads (Pure)

Abstract

Bij drie patiënten werd Lyme-artritis vastgesteld. Eén patiënt had een klassieke anamnese van intermitterende artritis na een erythemateuze huidafwijking op de plaats van een tekebeet. In het serum van de drie patiënten werden verhoogde titers van antistoffen aangetoond tegen Borrelia burgdorferi, de spirocheet die Lyme disease veroorzaakt. Bij één patiënt kon synovia verkregen worden en daarin waren eveneens verhoogde antistoftiters aantoonbaar. Behandeling geschiedde bij één patiënt met benzylpenicilline (Penicilline G), tweemaal daags 107 E intraveneus gedurende 10 dagen, de andere twee patiënten werden behandeld met tetracycline vier maal daags 500 mg gedurende 30 dagen. Bij alle drie patiënten verdwenen de gewrichtsklachten. Verspringende artritis of chronische mono-of oligo-artritis is een indicatie voor het bepalen van antistoffen tegen Borrelia burgdorferi.
Original languageDutch
Pages (from-to)1300-1303
JournalNederlands tijdschrift voor geneeskunde
Volume132
Publication statusPublished - 14 Jul 1988
Externally publishedYes

Cite this