Abstract
Mensen zijn gewoontedieren: onze hersenen zijn erop ingericht om patronen in onze omgeving te herkennen. Dit biedt ons veel voordelen: als we na enige ervaring die patronen hebben opgeslagen in ons geheugen, kunnen we snel, onbewust en automatisch taken uitvoeren. Mensen worden echter ook met enige regelmaat geconfronteerd met nieuwe situaties, waarin oude gewoontes niet functioneel zijn. Dan treedt een ander hersensysteem in werking, dat we meer ‘analytisch’ zouden kunnen noemen. Als mensen geen sterke signalen krijgen vanuit hun omgeving dat hun favoriete patronen niet meer geldig zijn, vertrouwen ze ten onrechte op hun intuïtie. Gewoonte leidt dan tot een vorm van onmacht. Sommige ongevallen kunnen vanuit dit gegeven verklaard worden. De uitdaging is om omgevingen zodanig vorm te geven dat mensen tijdig zien dat die omgeving veranderd is en dat zij hulp moeten inroepen van anderen of van hun eigen analytisch systeem.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Pages (from-to) | 24-30 |
| Number of pages | 7 |
| Journal | Tijdschrift voor ergonomie |
| Volume | 34 |
| Issue number | 5 |
| Publication status | Published - 2009 |