Abstract
Ooit zijn cognitieve ergonomie en psychologische functieleer samen ontstaan uit vragen naar de mentale mogelijkheden en beperkingen van de mens. Echter, deze onderzoeksgebieden blijken uit elkaar te groeien en dat is een verlies voor beide gebieden. Deze stelling wordt aan de hand van een aantal voorbeelden onderbouwd. Dit artikel is een verkorte versie van de rede uitgesproken bij de aanvaarding op 11 december 2003 van het ambt van hoogleraar Psychologische Functieleer met bijzondere aandacht voor de Mediapsychologie, aan de Faculteit Gedragswetenschappen van de Universiteit Twente.
| Original language | Undefined |
|---|---|
| Pages (from-to) | 4-9 |
| Journal | Tijdschrift voor ergonomie |
| Volume | 29 |
| Issue number | 29 |
| Publication status | Published - 2004 |
Keywords
- IR-48205
- METIS-219528