Abstract
In dit artikel beschrijven we institutionaliseringspatronen in wetenschappelijke beleidsadvisering in Nederland, met veel aandacht voor variaties en veranderingen door de tijd. We behandelen achtereenvolgens de drastische verandering in samenstelling en functie van de adviescolleges, het blijvend belang en de uitbreiding van de planbureaus, verschuivingen in de allocatie van expertise tussen de uitvoerende en de wetgevende macht, de worsteling van departementen met wetenschappelijke advisering en de contractualisering van beleidsrelevant onderzoek, de mogelijke hype rond nieuwe kenniscentra, de veranderde positie van wetenschappelijke expertise in het publiek domein en uitingen van reflexiviteit in het systeem van wetenschappelijke beleidsondersteuning. We laten zien dat er in Nederland in feite drie ontwikkelingen tegelijk gaande zijn: (1) een blijvend restant van corporatistische grenzenwerkarrangementen tussen wetenschap en beleid; (2) een sterke, neoliberaal geïnspireerde, technocratische trend; en (3) een beweging naar een meer interactief-deliberatieve stijl van wetenschappelijke beleidsadvisering van nog onbepaalde kracht.
| Original language | Undefined |
|---|---|
| Pages (from-to) | 31-61 |
| Number of pages | 31 |
| Journal | Beleidswetenschap |
| Volume | 18 |
| Issue number | 1 |
| Publication status | Published - 2004 |
Keywords
- METIS-218724
- IR-71794